Daar stond hij, geduldig wachtend tot hij aan de beurt was. Wanneer was het zijn tijd om zijn inhoud prijs te geven? De grote, oude schoenendoos stond op de bank. Eigenlijk tussen ons in. Onze gezamenlijke schat. Brieven vanaf 1984, wij waren 15. Wij leerden elkaar kennen via een schoolvriendinnetje, die een jaar eerder vanuit Gouda naar een dorp in Limburg was verhuisd. Kort na een weekje vakantie daar ontstond er tussen Y en mij een bijzondere briefwisseling. Er volgden logeerpartijen, tienertoervakanties, gezamenlijk festivalbezoek vanuit beide windstreken. En ondertussen deelden wij via papier, vellen vol, onze belevenissen en zielenroerselen.
Er kwamen periodes waarin ons contact minder intensief was. Dan stuurde een van ons op enig moment gewoon weer een kaartje en gingen wij gewoon weer door waar wij de vorige keer gebleven waren. Zo is het ook steeds als wij elkaar treffen. De laatste keer twee jaar geleden, een moment waarop wij besloten de brieven samen te voegen. Nu zitten wij op haar bank en lezen elkaar voor uit eigen werk. Wij lachen en huilen, tot ook onze tranen overgaan in een lach. Herinneringen aan onze jeugdjaren en onze ontwikkeling naar volwassenheid. Onze vreugdes en ons verdriet. Als in een dagboek. Samengevoegd in een oude schoenendoos. Het is allemaal liefde. Van onschatbare waarde.
Waarom ik dit deel? Het is een uitnodiging tot schrijven. Op ansichtkaarten, briefpapier, een dagboek, het maakt niet uit. Papier is immers een geduldig luisteraar. Het zal zonder commentaar of oordeel al je woorden opnemen. Dat zou je, (jaren) later, kunnen ervaren als een prachtig geschenk aan jezelf. En eventueel aan je naasten. Waarbij je natuurlijk altijd zorgvuldig kiest met wie je de geheimen van je hart deelt en of je jouw documenten aan iemand in het bijzonder zou willen nalaten.
Deze ervaring is tegelijkertijd een aankondiging: vanaf januari 2022 zijn er maandelijks schrijfavonden “Brief aan een dierbare” in de praktijk, te beginnen op dinsdag 18 januari a.s. Overige data staan binnenkort op de website. Je bent van harte welkom.
In deze infobrief verder de volgende onderwerpen:
Wat kan ik voor een gezin betekenen bij ernstige ziekte?
Eind september heb ik het seminar “Een pleister tegen tranen” gevolgd. Als in een gezin iemand ernstig ziek wordt, is de impact voor alle gezinsleden voelbaar. Of het nu om een zieke ouder gaat of een ziek kind, niemand ontkomt eraan, en ieder gezinslid heeft zijn eigen weg hierin te zoeken. Tijdens het seminar is diep ingegaan op wat ik als counsellor kan betekenen voor ouders, kinderen en jongeren of een heel gezin waarin iemand ernstig ziek is. Het heeft mij nieuwe inzichten en extra tools gegeven die direct naar mijn werk in de praktijk zijn te vertalen.
Ik kan mij voorstellen dat dit als het je aangaat vragen oplevert. Dan maak ik graag een afspraak met je voor een persoonlijke kennismaking, bij je thuis of in mijn praktijk. En bespreken wij wat ik voor jou en je gezin kan betekenen.
Herfstwandeling Broederziel
Stichting Broederziel organiseert op zondag 17 oktober a.s. vanaf 13.30 uur een herfstwandeling voor mensen die een broer of zus hebben verloren. Locatie: Eindhoven. Alle informatie en lees je op de activiteitenpagina op de website.
Weet je welkom!
Leestip
Een artikel uit De Correspondent: “Als de laatste ouder gestorven is“. Journalist Dick Wittenberg kwam in contact met een familie en volgde hen bij de afwikkeling van de nalatenschap: “De Brabantse moeder was mede wat ze bezat aan spullen. Haar spullen weerspiegelden haar bestaan. Met haar dood verloren ze de betekenis die zij hen ooit gaf. Dingen zijn eenzaam zonder mensen die er ooit waarde aan hechtten.”
Het is een belangrijk onderwerp. Veel mensen zullen de soms ingewikkelde gevoelens herkennen die men kan hebben bij de spullen van een overleden dierbare. Een van de vragen waar een antwoord op gezocht moet worden is: “wat doen we met de spullen?” Dat is voor iedereen verschillend en wordt door iedereen anders ervaren. Het komt regelmatig naar voren tijdens gesprekken in de praktijk. Persoonlijk ben ik blij dat hier
- binnenkort ook in een boek van Wittenberg – aandacht aan wordt geschonken.
Tot slot
Heb je naar aanleiding van deze infobrief vragen? Bel mij even of stuur een bericht per mail, ik beantwoord je graag.
Warme groet,
Ingrid Verkleij
Geef een reactie