• Spring naar de hoofdnavigatie
  • Door naar de hoofd inhoud
  • Spring naar de voettekst
Accept Counselling

Accept Counselling

Herstel je balans, kom op verhaal, verweef je verlies in je leven

  • Home
  • Accept. Counselling
  • Verlies- en rouw
    • Rouw na zelfdoding
    • Verlies van een broer of zus
    • Rouw in de werkomgeving
    • Rouw in de school
    • Levend verlies
  • Over mij
    • In de media
    • Missie & Visie
  • Nieuws
  • Inspiratie
  • Aanbevelingen
    • Aanbeveling toevoegen
  • Contact
    • Tarief & voorwaarden

Ingrid Verkleij – van Vuuren

Lente 2023

23 mei 2023 door Ingrid Verkleij – van Vuuren Reageer

Wat fijn dat ik met mijn inspiratiebrief je aandacht mag vragen voor verschillende onderwerpen en activiteiten. Met het oog op een korte vakantie in juni leek het mij passend om het eens te hebben over de balans tussen werk & privé.

En met gepaste trots kondig ik de samenwerking tussen Filmhuis Gouda en Stichting Broederziel aan. Deze week al de aangrijpende documentaire ‘Mijn grote broer’.
Wellicht ontmoet ik je bij een van de genoemde activiteiten. Daar zie ik naar uit!

Balans werk & privé

Het is voor veel mensen heel verleidelijk om altijd ‘aan’ te staan als het gaat om hun werk. Altijd bereikbaar, altijd inzetbaar. Sommige werkgevers gaan er daarbij van uit dat zij hun medewerkers ook ’s avonds of in het weekend kunnen bereiken. Zelfs met berichten die best tot de volgende werkdag kunnen wachten. Je kunt er zelf voor kiezen om niet alles direct te lezen, om je telefoon of tablet in een stille modus te zetten buiten je werkuren om. Zodat vrij van werk ook echt vrij kan zijn. Omdat het gezond is om je aandacht te verdelen tusssen werk en privé. 

Als zelfstandig ondernemer bewaak ik de balans tussen werk en privé bijvoorbeeld door de keuzes die ik maak bij het inrichten van mijn apparatuur. Waar kan ik mail lezen, op welk apparaat zijn de diverse social media kanalen direct te openen? Welke afspraken maak ik met cliënten over mijn bereikbaarheid? Ik hou van mijn werk als counsellor, ik werk met plezier en een groot gevoel van danbaarheid dat ik kan en mag doen wat ik doe. Daarnaast heb ik ook andere rollen en bezigheden. Juist door mijn grenzen te bewaken, aandacht te geven aan familie, vrienden en hobby’s, is er balans.

Heb jij het gevoel dat jouw balans is verstoord? Door bijvoorbeeld een levensgebeurtenis, door je werk of een combinatie daarvan. Kijk dan eens naar jouw hersteltijd: hoe/ waar kun je tot rust komen/ ontspannen en hoeveel tijd heb je daarvoor nodig? Gun je dit jezelf? En stel jezelf de vraag: wat is voor jou echt belangrijk? Er zijn op internet natuurlijk allerlei zelftests te vinden die je helpen om hier inzicht in te krijgen. Past dat niet bij jou of is het lastig om zelf het antwoord hierop te vinden, neem dan eens vrijblijvend contact met mij op. Ik ga graag met je in gesprek.

Op de agenda

Er zijn binnenkort verschillende activiteiten in Gouda en omgeving die ik graag onder de aandacht breng. Een aantal wordt georganiseerd vanuit Stichting Broederziel, waar ik als vrijwilliger aan verbonden ben.
 

Docu ‘Mijn grote broer’ in Filmhuis Gouda

Donderdag 25 mei & zaterdag 3 juni 2023
Documentaire ‘Mijn grote broer’ in Filmhuis Gouda.
Winnaar MOVIES THAT MATTER Award.

Een samenwerking tussen Stichting Broederziel en het Filmhuis.

Een familie moet de zelfdoding van hun oudste zoon verwerken. Wat dreef de ogenschijnlijk relaxte en gelukkige Arie tot deze daad? Twee jaar lang volgen we jongere broer Gijs, moeder Denise en vader Arjan terwijl ze hun wanhoop proberen om te vormen in betekenis.

Nagesprek
Op beide data zijn er bestuursleden van Stichting Broederziel aanwezig voor een korte inleiding van de documentaire en na afloop om het nagesprek te begeleiden. Dit in samenwerking met de regisseur Mercedes Stalenhoef en met Gijs, de broer van Arie die op 22-jarige leeftijd overleed. Mercedes is op 25 mei aanwezig, Gijs is op 3 juni aanwezig.

Het nagesprek biedt ruimte om ervaringen uit te wisselen en samen stil te staan bij onze dierbaren en bekenden. Voor broers, zussen, ouders, grootouders, kinderen, andere familieleden. Voor vrienden, vriendinnen, collega’s, …. Voor iedereen die in het leven geraakt is door het verlies van een dierbare, voor iedereen die geraakt is door zelfdoding.

Verkoop Handreiking ‘Het verlies van een broer of zus’: Na afloop van de film is de Handreiking ‘Het verlies van een broer of zus’ te koop in de foyer van het Filmhuis.
Trailer: Bekijk hier de trailer van de documentaire ‘Mijn grote broer‘
Tickets: Tickets zijn online rechtstreeks te koop bij Filmhuis Gouda.
Donderdag 25 mei: 20.00 uur; Zaterdag 3 juni: 15.00 uur

In gesprek met Lisanne van Sadelhoff

Donderdag 1 juni 2023
Bijeenkomst met Lisanne van Sadelhoff. Zij komt, op uitnodiging van Boek & Troost, op donderdag 1 juni 2023 naar Gouda. Lisanne is auteur van ‘Je bent jong en je rouwt wat’. Info & aanmelden via Boek & Troost.

Wandeling voor lotgenoten: broer-zusverlies

Zaterdag 24 juni 2023
Vanuit Stichting Broederziel nodg ik hierbij iedereen die het verlies van een broer of zus kent, uit voor een midzomerwandeling op zaterdag 24 juni 2023 in Reeuwijk. Verzamelen vanaf 10.30 uur, vertrek 11.00 uur.

Het is de langste dag van het jaar én het begin van de zomer. Wij wandelen in de omgeving van de Reeuwijkse plassen. Er is ruimte en aandacht voor ieders verdriet met herkenning, erkenning en ‘gewoon’ een luisterend oor.
Wandel je mee? Uitgebreide info op de activiteitenkalender. Hier kun je ook aanmelden (verplicht): Stichting Broederziel.

Counselling, wat levert je dat op?

Counselling of psychosociale therapie werkt door op verschillende levensgebieden en kan je het volgende opleveren:

  • Ingrijpende (verlies)ervaringen worden in je leven verweven
  • Je gevoelens, gedachtes, overtuigingen en gedrag komen weer op dezelfde lijn, de balans wordt hersteld
  • De negatieve spiraal wordt doorbroken
  • Je krijgt handvatten waarmee jij je eigen kracht verder ontwikkelt, je zelfsturend vermogen wordt versterkt. Je neemt de regie (weer) in eigen hand.

Raakt dit aan jouw behoefte? Op mijn website staat een uitgebreider overzicht en voorbeelden van hulpvragen. En neem vrijblijvend contact met mij op om te bespreken wat ik voor jou kan betekenen. 

Inspiratiebrieven delen

Op de inspiratiepagina op de website staan de eerder verschenen inspiratiebrieven. Wellicht dat deze voor jou – als nieuwe lezer – waardevolle inhoud bevatten.

Voel je vooral vrij om deze inspiratiebrief binnen je eigen netwerk te delen. Ik nodig je ook van harte uit om Accept. Counselling te volgen op de verschillende social media kanalen. De links vind je onder de contactgegevens.

Warme groet, 
Ingrid Verkleij

Categorie: Inspiratiebrieven Tags: balans, broer-zusverlies

Voorjaar 2023

17 maart 2023 door Ingrid Verkleij – van Vuuren Reageer

Vanuit de praktijk

In deze inspiratiebrief heb ik zoveel informatie opgenomen dat ik mijn inleiding kort hou. Ik hoop dat tenminste een van de onderwerpen van waarde is voor jou.

Visitatie
Begin maart heb ik namens mijn beroepsvereniging ABvC twee visiteurs in mijn praktijk mogen ontvangen. Visitatie is een instrument dat tot doel heeft enerzijds de bedrijfsvoering te toetsen aan de gestelde wettelijke eisen, de criteria voor praktijkvoering en anderzijds de toetsing met betrekking tot de competenties: kennis/ kunde en ervaring. Het gaat dus om verdere professionalisering en kwaliteitsborging van mij als Registercounsellor ABvC®.
Deze toetsing vindt iedere 5 jaar plaats. 

De visiteurs hebben een paar lichte verbeterpunten geconstateerd en mij ook een aantal nuttige tips gegeven. Inmiddels heb ik deze doorgevoerd. Dat resulteert ondermeer in aangepaste Algemene Voorwaarden en Privacyreglement.

Inmiddels heb ik bericht ontvangen van de visiteurs dat alles akkoord is bevonden. Het bijbehorende certificaat zal binnenkort worden afgegeven.

Op de agenda

Naast de reguliere intervisie- en netwerkbijeenkomsten zal ik de komende bijeenkomsten bijwonen:

14 maart 2023: Congres: het rouwende brein. Met de auteur van het gelijknamige boek, Mary-Frances O’Conner. Organisatie: Expertisecentrum Omgaan met verlies.

16 mei 2023: Symposium: Wegwijs in kinderpalliative zorg. Organisatie: Kenniscentrum Kinderpalliatieve zorg.

In de media

In januari jl zijn er twee interviews gepubliceerd waar ik een bijdrage aan heb mogen geven. Het thema is de impact van het verlies van een broer of zus. Ik ben dankbaar dat er in de media aandacht aan wordt gegeven. 

* Het Nieuwsblad (25 januari 2023): interview naar aanleiding van de docureeks Dagen zonder broer (zie ook Kijktips)

* Libelle (nr 6, 2023): achtergrondartikel “Maar wie troost mij?” Voor dit artikel zijn ook mijn medebestuurders van Stichting Broederziel geïnterviewd.

De volledige interviews heb ik op mijn website geplaatst en zijn hier te lezen.

Kijktips

Dying to live: donderdag 16 maart om 22.18 uur bij NPO2.  Documentaire over palliatieve zorg, over levenseindezorg, over authenticiteit, over integriteit, over huisarts Mirjam Willemsen (lees ook het interview met Mirjam op de website van Carend).

Dagen zonder broer (terugkijken)
In deze Belgische driedelige serie gaat Jeroen Meus op zoek naar de mensen die hem met troostende woorden en eigen getuigenissen door de eerste 365 dagen zonder broer hebben geholpen (Human Interest, VRT Max).
Kort voor de eerste uitzending in januari 2023 ben ik geïnterviewd door Het Nieuwsblad (zie ook In de media).

Leestip

Onlangs las ik “Maak het mooi” van Thomas Verborgt. Een roman waarin de auteur zelf de hoofdpersoon is. Hij wil zijn leven goed doen. Met telkens nieuwe inzichten, minder illussiem maar met steeds meer herinneringen. 
Hij schrijft bijvoorbeeld “… ik maak te weinig werk van de momenten in mijn leven die ertoe hebben gedaan, bang als ik was en ben voor welk oponthoud dan ook …“. Dat is slechts één prachtzin die mij tot nadenken stemt. 

Counselling bij diverse hulpvragen

Counselling of psychosociale therapie kan bij een breed palet aan hulpvragen worden ingezet. Denk aan bijvoorbeeld

  • Verlies en rouw
  • Relatieproblemen, hechtingsproblemen
  • Communicatieproblemen, (interne) conflicten
  • Werk gerelateerde problemen, bijv. motivatie of concentratieproblemen
  • Verzuimpreventie en re-integratie

Staat jouw hulpvraag hier niet bij? Kijk eens op mijn website voor een uitgebreider overzicht en zie gelijk wat counselling je oplevert.
En neem vrijblijvend contact met mij op om te bespreken of je bij mij aan het goede adres bent. 

Warme groet, 
Ingrid Verkleij

Categorie: Inspiratiebrieven Tags: media, visitatie

Interview in Libelle

16 februari 2023 door Ingrid Verkleij – van Vuuren Reageer

Door Liesbeth Smit – Libelle nr. 6 2023

ALS JE JE BROER OF ZUS VERLIEST: “DE LEEGTE DIE MIJN ZUS ACHTERLIET, NEEM IK MIJN HELE LEVEN MEE”

Libelle nr 6, 2023

Tips van (ervarings-)deskundigen

Marinka: “Koester elkaar en de mooie herinneringen die je samen hebt. Begin daar al bij leven mee. En blijf de naam noemen, de foto’s bekijken. Daarmee houd je je dierbaren in herinnering.”

Ingrid: “Geef het aan als je steun nodig hebt. Rouwenden hebben een taak om aan anderen te uiten wat nodig is. Dat gaat van ‘laat mij maar even’ tot een vaste wekelijkse wandeling. Het is misschien lastig die behoefte te verwoorden, maar het helpt wel.”

Annelies: “Zoek troost, herkenning én erkenning bij lotgenoten, live of online, en houd de herinnering levend. Vier de mooie momenten die jullie ooit hadden: zolang je herinnert, blijft de ander dichtbij.”

Als een dierbare overlijdt, gaat de aandacht vaak uit naar de ouders, partner en kinderen. Terwijl het gemis voor een broer of zus net zo ingrijpend is. “De leegte die mijn zus achterliet, neem ik mijn hele leven mee.”

Het was een prachtige zomeravond in 2015 toen de broer van Vincent overleed. Als kind waren de broers erg close: samen spelen op de dijk, samen de eerste brommer opvoeren, samen het eerste biertje drinken op de kermis. Maar eenmaal volwassen bekoelde de band, zoals dat soms nu eenmaal gaat. Vincent: “Ik verhuisde voor werk naar de andere kant van het land en kreeg een gezin. Mijn broer leek er eentje te worden van twaalf steden, dertien ongelukken, en dat gaf afstand. Hij was nog steeds mijn broer, maar steeds minder de persoon met wie ik ooit zo hecht was geweest.” Dat was ook zo toen bij Vincents broer de diagnose uitgezaaide longkanker werd gesteld, en er ineens nog maar weinig tijd bleek te zijn. Vincent: “Eerder had ik afscheid moeten nemen van enkele dierbaren, onder wie onze moeder. Maar dit voelde totaal anders, en veel verwarrender. Alsof ik met de naderende dood van mijn broer ook onverwacht afscheid moest nemen van een groot deel van mezelf.”

Vanzelfsprekend

Er zijn maar weinig mensen die ons zo goed kennen als een broer of zus. Of je nu wil of niet: broers of zussen gaan al je hele leven mee en delen afkomst, milieu, jongste herinneringen, ouders en familie met je. Het verlies van een broer of zus brengt de dood dan ook heel dichtbij en kan allerlei levensvragen geven. In het voorwoord van het boek Rouw in de zijlijn zegt Margaret Stroebe, emeritus bijzonder hoogleraar Verliesverwerking aan de Universiteit Utrecht, dan ook: ‘Wie dit zelf niet heeft meegemaakt, zal het erg moeilijk vinden om zich voor te stellen hoeveel invloed de dood van een broer of zus kan hebben. De verhouding tot onze broers en zussen vinden we nogal vanzelfsprekend: ze zijn er al vanaf onze kindertijd. Die verwachtingen blijven, of we nu in geografisch opzicht dichtbij ze zijn of niet.’ Toch wordt in onze samenleving, misschien juist door dat vanzelfsprekende, de dood van een broer of zus niet altijd erkend als groot verdriet. De aandacht is vaak gericht op het verdriet van de ouders of de partner en kinderen van de overledene, waardoor broers of zussen hun gevoelens onbewust langs de zijlijn zetten.

Eenzaam

Dat merkte ook Marinka de Groot (48), toen haar zus Gitte in 2014 op vakantie in Zuid-Afrika een hartinfarct kreeg, in coma raakte en na een maand overleed. “Ik begon meteen voor mijn ouders te zorgen, want ik vond het heel naar om hun verdriet te zien en voelde me erg verantwoordelijk voor hen. Dat werd versterkt doordat de omgeving veel naar mijn ouders vroeg, het verliezen van een kind wordt toch als het allerergste gezien. Dat mag ook zeker van mij, maar intussen was ik de enige die mijn zus had verloren. Mede daardoor voelde ik me erg alleen in mijn verdriet, en dat is lang zo gebleven. Want ik verloor niet alleen mijn zus die altijd leven in de brouwerij bracht, maar ik zou ook nooit weten wat een ongetwijfeld fantastische tante zij was geweest voor mijn dochter. Vanaf het moment dat ze overleed voelde het daardoor toch alsof ik er ineens alleen voor stond. Ik wist toen nog niet wat ik nu als rouwcoach wel weet: een broer of zus verliezen is een unieke en ingrijpende ervaring. Eentje die weerslag heeft op je heden, verleden en toekomst.”

Complexe Rouw

En voor die weerslag mag nog wel wat meer aandacht komen. Dat zegt Jos de Keijser, bijzonder hoogleraar psychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen en daarnaast werkzaam als klinisch psycholoog. Hij deed recent onderzoek onder de nabestaanden van de MH17-ramp naar zogenoemde complexe rouw. Dit is een kwalificatiesysteem voor traumatische rouw met langdurige en ontwrichtende gevolgen. Daarin onderscheidde hij drie categorieën: de ouders, de partners en de kinderen van de slachtoffers. De Keijser: “Op de vierde plaats stonden heel duidelijk de broers en zussen. Die rouw is nog vrijwel niet erkend, maar er is veel over te zeggen. Zo worden broers en zussen vooral als steun gezien voor de achterblijvers: zij moeten eerder troosten dan dat ze worden getroost. Terwijl de lengte van de band met de overledene langer is dan die van de meeste anderen. Bovendien wordt deze groep bij ziektes soms geconfronteerd met de eigen sterfelijkheid. Want het gedeelde DNA van die overleden zus of broer kan ook vragen oproepen over de mogelijke eigen aanleg.”

Grote leegte

Dat die rouw bovendien onverwachte kanten kan hebben, ervaarde Ingrid Verkleij (54). Zij verloor in 2019 haar zus Astrid aan borstkanker, na een ziekteproces van acht jaar. “Onze vader was al veel eerder overleden en mijn beroep is rouwtherapeut. Ik was dus bekend met de gevoelens die bij rouw kunnen horen, en kon daardoor grotendeels op een berustende, liefdevolle en natuurlijke manier afscheid nemen van Astrid. Toch bleek ik alsnog lang niet op alles voorbereid. Omdat onze broer drie maanden na het overlijden van Astrid emigreerde, stond ik ineens alleen voor de zorg voor onze moeder. Een sterk bewustzijn drong zich op: nu moest er dus niets met míj gebeuren. Daarbij begreep ik meteen dat de leegte die mijn zus achterliet zo groot was, dat ik het mijn hele leven mee zou nemen. Dat ervaar ik nog steeds, in kleine en grote dingen. Het meest mis ik de onvoorwaardelijkheid, elkaar aankijken en niets hoeven uitleggen. Met wie kan ik het nu nog hebben over hoe onze vakanties vroeger waren, of hoe het er thuis aan toeging in onze jeugd? Die dingen kan ik ook wel met anderen bespreken, maar zij waren er niet bij. Mijn zus wel.”

Verborgen verdriet

Het overlijden van een broer of zus kan raken aan de eigen identiteit, met zijn of haar dood gaat ook een stuk van jezelf verloren. Professor Jos de Keijser: “Leeftijd speelt daar een rol in. Onder de twintig is de impact ervan sowieso groot, op volwassen leeftijd komen er waarschijnlijk al wat meer overlijdens voorbij in het leven. En in de laatste levensfase kan er sprake zijn van een soort opeenstapeling van afscheid. Hierdoor kan terugtrekking of eenzaamheid op de loer liggen. In alle gevallen maakt het veel uit of er een partner is of vrienden zijn om bij uit te huilen. Ook nog levende broers en zussen kunnen troost bieden, waarbij vooral zussen dat onderling makkelijker doen dan broers. Maar de verwerking van dit verlies is divers, en het verdriet is niet altijd even makkelijke aanwijsbaar. In mijn praktijk zie ik bijvoorbeeld zelden cliënten om hulp vragen na het overlijden van een broer of zus. Vaker komt dat verdriet pas naar boven als in de therapie eerst klachten als neerslachtigheid of depressie zijn besproken. Het verlies van een broer of zus is, kortom, complexer en verborgener dan het misschien lijkt.”

Uitpraten

Tel daarbij op dat het wegvallen van een broer of zus de bestaande familieverhoudingen op scherp kan zetten, waardoor de rouw wordt overschaduwd. Professor De Keijser: “Als er rivaliteit is tussen broers en zussen kan er ook rivaliteit in de rouw ontstaan. Wie had de beste band, wie spreekt op de uitvaart, wie krijgt welke persoonlijke bezittingen? Dingen die bij ‘normale’ rouw aan de orde kunnen zijn, kunnen ook in deze gevallen gebeuren. En ze kunnen het verwerken lastiger maken.” Dat is al helemaal het geval als de relatie met de broer of zus niet goed was op het moment van overlijden. Want bij zogeheten conflicterende rouw gaat een conflict ook na de dood door, waarbij verdriet, onbegrip en boosheid om voorrang strijden. Dat maakt het verlies extra zwaar, dus probeer vooral – als dat nog mogelijk is – om bij leven nog zo veel mogelijk met elkaar uit te praten. Al is het maar omdat het pad dat jullie als gezin van herkomst ooit samen liepen, op een dag helemaal verdwenen kan zijn.

Overweldigend

Tel daarbij op dat het wegvallen van een broer of zus de bestaande familieverhoudingen op scherp kan zetten, waardoor de rouw wordt overschaduwd. Professor De Keijser: “Als er rivaliteit is tussen broers en zussen kan er ook rivaliteit in de rouw ontstaan. Wie had de beste band, wie spreekt op de uitvaart, wie krijgt welke persoonlijke bezittingen? Dingen die bij ‘normale’ rouw aan de orde kunnen zijn, kunnen ook in deze gevallen gebeuren. En ze kunnen het verwerken lastiger maken.” Dat is al helemaal het geval als de relatie met de broer of zus niet goed was op het moment van overlijden. Want bij zogeheten conflicterende rouw gaat een conflict ook na de dood door, waarbij verdriet, onbegrip en boosheid om voorrang strijden. Dat maakt het verlies extra zwaar, dus probeer vooral – als dat nog mogelijk is – om bij leven nog zo veel mogelijk met elkaar uit te praten. Al is het maar omdat het pad dat jullie als gezin van herkomst ooit samen liepen, op een dag helemaal verdwenen kan zijn.

Voor altijd

Een broer of zus is een gegeven band voor het leven: hij of zij blijft altijd bij je horen, hoe de relatie verder ook is. Maar het gemis is daarmee ook voor altijd, en dat kan soms onverwacht de kop op blijven steken, weet Ingrid Verkleij. “Astrid en ik gingen graag samen naar musicals. Dat lijkt een klein voorbeeld, maar altijd als er een musical wordt aangekondigd op televisie voel ik meteen een diepe steek van verdriet en liefde.” Toch is het precies het eren van die liefde die deze specifieke vorm van rouw beheersbaar kan maken, zegt professor De Keijser. En langzaamaan komt ook in de samenleving steeds meer aandacht voor dit vergeten verdriet. Zo gaan er momenteel stemmen op in de Tweede Kamer om ook broers en zussen op te nemen in de Wet op Affectieschade (smartengeld, red). Dat maakt het gemis niet minder, maar de speciale broer-zusrelatie wordt er wel mee erkend. En dat kunnen we met een beetje geluk ook altijd zelf nog doen, zelfs als het daarvoor al te laat lijkt.
Daarom reed Vincent op die ene mooie zomeravond met hoge snelheid naar zijn broer, die inmiddels op sterven lag. Veel woorden had hij helemaal niet nodig om te vertellen wat hij voelde, hun band was meteen weer als vanouds. “Ik heb zijn hand vastgehouden, gezegd dat ik van hem houd en dat hij altijd mijn grote broer zal blijven. Want dat was zo, en dat is nog steeds zo. Dat hij er kort daarna niet meer was, veranderde daar niets aan.”

Categorie: In de media

Interview Het Nieuwsblad (België)

25 januari 2023 door Ingrid Verkleij – van Vuuren Reageer

Door: Kim Clemens, 25 januari 2023

Een broer of een zus verliezen is ingrijpend. “Het is vaak de langste relatie in je leven. Je band met je eigen verleden”, zeggen rouwexperts en ervaringsdeskundigen. Maar dat verdriet krijgt nog te weinig erkenning. Dat Jeroen Meus en Rani De Coninck er nu zo open over zijn, vinden ze een goede zaak. “Niemand kan de stilte van mijn zus opvullen.”

De relatie met een broer of zus is vaak de langste relatie die je met iemand hebt. Je hebt een gedeelde herinnering, een gedeelde jeugd.

Ingrid Verkleij

Tv-kok Jeroen Meus (44) verloor op de laatste dag van 2021 zijn oudere broer Wim aan darmkanker. In de docureeks Dagen zonder broer zoekt hij manieren om daarmee om te gaan. Iets waarmee ook presentatrice Rani De Coninck (52) nog worstelt, na de dood van haar zus, 37 jaar geleden. Ze kwam om in een verkeersongeval toen ze 23 was, een oude wonde die na een verlies bij goede vrienden weer is opengegaan. Rani is even niet te horen op de radio, schrijft ze in een brief aan haar luisteraars. “De pijn van het verlies van mijn grote zus kraakte plots door mijn ziel. Ik wil het verdriet deze keer niet onderdrukken.”

Er knakt iets, als je broer of zus sterft. Iets wat je niet zomaar weer rechttrekt. “Ik heb Rani een berichtje gestuurd, in de hoop dat het wat troost”, zegt Iwein Segers (43). Ook de comedian verloor een broer. In juli 2022 overleed Lander Segers onderweg naar Santiago de Compostela na een hitteslag. “Een blik, een schouderklop of een knuffel van iemand die het zelf heeft meegemaakt, doet soms extra deugd. Verdriet is persoonlijk, maar ook wel universeel”, zegt hij.

In Dagen zonder broer gaat Segers met Meus in gesprek. “Omdat ik net als Jeroen de overeenkomsten zag tussen ons. We zijn allebei de jongste van drie. Lander en Wim waren allebei een voorbeeld, allebei leraar in het vierde leerjaar in Leuven, en allebei gek op muziek. Ze liggen in vogelvlucht op 400 meter van elkaar begraven. Ze waren allebei de lijm van de familie. Lander was de liefste, de leukste en de charmantste van ons drie.”

Dat Lander er niet meer is, komt nu pas goed binnen. “Pas sinds vorig weekend besef ik dat ik hem echt niet meer ga zien. Dat hij echt niet meer terugkomt uit Spanje”, zegt Segers. Het overviel hem in de auto. “Rouw komt heel onverwacht”, zegt hij. “Voor mij is het nu de tweede keer. Acht jaar geleden ben ik mijn mama verloren. De band met mijn broer was anders, maar het waren wel twee mensen die ik blindelings volgde in hun raadgeving, en die er nu niet meer zijn.” Hij roept mensen op om te blijven praten. “Ik kwam een jeugdvriend tegen van mijn broer. Ik voelde aan alles dat hij een gesprek wilde vermijden, terwijl ik niets liever wilde dan herinneringen ophalen. Ik wil zijn naam horen. Ik let er wel op bij anderen, denk ik. Ik probeer dat toch te doen.”

Gedeelde jeugd

Mensen weten vaak niet wat ze ermee moeten, zegt de Nederlandse Ingrid Verkleij (54). Ze is rouwtherapeute en voorzitter van de stichting Broederziel, die broers en zussen bijstaat na een verlies. “Het is een onderbelicht thema in het rouwlandschap”, zegt ze. Vier jaar geleden verloor ze haar zus aan kanker. “Niemand kan de stilte opvullen die mijn zus heeft achtergelaten. We hoorden elkaar dagelijks. Als je je partner verliest, vind je op een gegeven moment misschien iemand nieuw. Een nieuwe zus vind ik nooit meer”, zegt ze.

Met niemand heeft ze zoveel ruziegemaakt en zoveel gelachen. “De relatie met een broer of zus is vaak de langste relatie die je met iemand hebt. Je hebt een gedeelde herinnering, een gedeelde jeugd. Met wie kan ik het nog hebben over hoe het vroeger bij ons thuis ging?” Zelfs na jaren komt het besef soms als een mokerslag. “Ik sprak onlangs met een senior die als kind een broertje verloor. Daar werd toen niet over gesproken, maar het bleef zijn leven lang een belangrijke rol spelen. Op heel veel verschillende momenten word je ermee geconfronteerd. Bij een nieuw verlies word je teruggeslingerd. Maar ook als je oma wordt, denk je eraan.”

Alleen is daar nog te weinig erkenning voor, zegt Verkleij. “Bij het regelen van de uitvaart is de broer of zus vaak degene die de koffie schenkt.” Het is een onderschat verdriet, zegt ook professor emeritus Manu Keirse, klinisch psycholoog en rouwexpert. “Als je als kind een broer of zus verliest, dan zitten je ouders tot over hun oren in hun verdriet. Al hun aandacht gaat naar het kind dat ze kwijt zijn. De omgeving zou de andere kinderen heel veel aandacht moeten geven, maar dat gebeurt niet altijd”, zegt Keirse. Men polst bij de kinderen hoe het nu gaat met hun ouders, in plaats van stil te staan bij het eigen verlies.

Foutje

Ook bij een volwassen overlijden blijven broers en zussen vaak in de schaduw. “In Nederland was er een grote herdenking van de crash van de MH17. Men nodigde de partners, de kinderen, de ouders, de grootouders, de vrienden en de collega’s uit voor de viering. De broers en zussen was men vergeten te vermelden.” Een foutje, zonder kwaad opzet, maar wel typerend voor hoe de maatschappij ermee omgaat, zegt Keirse. “Rouwen is een sociaal gebeuren. Hoe minder maatschappelijke erkenning voor je verdriet, hoe meer je er alleen mee staat.”

Hij is blij dat er nu wat aandacht komt voor die rol van broer en zus. “Als je ouders sterven, dan verdwijnt de buffer die tussen jezelf en de dood staat, zo zeg ik het vaak. Maar als een broer sterft, dan schiet de dood binnen in je eigen generatie. Het confronteert ons met onze eigen sterfelijkheid.” Niet dat een broer verliezen daarom érger is. “Verdriet kun je niet wegen. Maar luister naar mensen en naar hoe erg het voor hen is op dat moment.”

Categorie: In de media

Over Pacea, Wereldlichtjesdag en meer

22 december 2022 door Ingrid Verkleij – van Vuuren Reageer

In aanloop naar het einde van 2022 heb ik mijn inspiratiebrief in een nieuw jasje gestoken. Een andere uitstraling terwijl ik natuurlijk op de eerste plaats qua inhoud van waarde wil zijn. Laat je het me weten?

Voor en door mensen met migraine: Pacea

Dit voorjaar ben ik in contact gekomen met de initiatiefnemers van Pacea, een gemeenschap voor en door mensen met migraine. In Nederland gaat het om ongeveer 2,5 miljoen mensen die in meer of mindere mate lijden aan migraine. Pacea is een wetenschappelijk kennisplatform om de juiste leefstijl te ontdekken. Aandacht is er voor ondermeer voeding, beweging, slaap, rust en regelmaat en schermtijd. Over het thema omgaan met het verlies van gezondheid heb ik voor migrainepatiënten een artikel geschreven dat is geplaatst op de website van Pacea onder ‘leefstijl’. Ik nodig je van harte uit er eens een kijkje te nemen.

Wereldlichtjesdag 2022 – korte terugblik

Samen overleden kinderen herdenken, samen herinneren. In liefdevolle verbondenheid. Wij kijken terug op een sfeervolle bijeenkomst in het Houtmansplantsoen in Gouda.
Chris Bellekom heeft dit gedicht voorgedragen, dat hij speciaal voor deze gelegenheid heeft geschreven: 

Ik geef je een naam

Toen jij licht werd, gingen mijn dagen duisteren.
Toen jij vlinder werd, werd ik cocon.
Toen jij wind werd, hoorde ik slechts fluisteren.
Toen jij ster werd, doofde mijn zon.

Toen jij weg ging bleef ik achter.
Als jouw naam viel sprak ik zachter.
Toen jij dood ging moest ik leven.
Toen jij dood ging moést ik leven.

Nergens heb je een naam kunnen krijgen.
Je bent geen weduwe, geen weduwnaar of wees.
Niemand heeft die pijn nog kunnen noemen.
Bij een verlies zo groot past enkel zwijgen
en zelfs zwijgen past nu niet meer;

Wij zijn schaduwouders, leegouders, ravijnvaders en afgrondmoeders.
Wij zijn sterrentuurders, hemelvaarders, fletslevers en wiegenstaarders.
Wij zijn weesouders, verliesmoeders, rouwvaders en grafhoeders.
Wij zijn mistouders, windouders, fluisterouders en grijsbewaarders.

Wij zijn nachtvlinders en miskinders, medaillondragers en broerschouders.
Wij zijn gemisfamilie, troostouders, luisteroma’s en dagstakers.
Wij zijn luisteropa’s, sterfzussen, traanneven en sterrenouders.
Wij zijn lichtjesouders, luchtouders, vlinderouders en urnbewakers.

Ik noem je kindermisser en vlindervinder.
Ik noem je verdrietdrager en coconspinner. Ik noem je.

Ik geef je een naam.

Chris Bellekom | december 2022
Foto’s: Een Warm Afscheid

Kijktip

Donderdagen met Dirk de Wachter NPO Start – Human – Brainwash special
In gesprek over levenskunst, het lot, leven en dood, schoonheid en troost. 
De Wachter is hoogleraar aan de KU Leuven en is verbonden aan het Universitair Psychiatrisch Centrum van Kortenberg. Hij heeft verschillende publicaties op zijn naam staan, waaronder ‘De kunst van het ongelukkig zijn’.  

Lees- en luistertip

Onlangs verscheen het boek ‘Onze band is nooit voorbij’. Jongeren vertellen over hun overleden broertje of zusje. Rouwen is voor jongeren vaak extra moeilijk, omdat zij enerzijds met hun eigen verdriet zitten en anderzijds ook de pijn van hun ouders zien. Om hen vervolgens niet nog meer tot last te willen zijn. 
Lees het artikel en luister naar het interview op NPO Radio 1.
 

Van ontspanning tot kunstwerk

“Wat  wil je leren?” vroeg de docent bij aanvang van de basiscursus fotografie die ik dit voorjaar in Gouda volgde. Op de eerste plaats mijn eigen camera leren kennen, dacht ik. Dat zei ik niet. Nee, ik vertelde dat ik wilde leren rozen te fotograferen. In alle soorten en maten. In een van de eerste weken legde ik deze roos vast, die thuis bij mij in een vaas stond te schitteren. De afdruk is werkelijk een plaatje. Dus nu prijkt deze prachtig ingelijst aan de muur in onze woonkamer. Zo heb ik spontaan ons eigen kunstwerk gecreëerd.
Waar ik heerlijk bij kan wegmijmeren.

Deze foto heb ik ook op mijn website geplaatst bij het interview over het verlies van mijn zus. Altijd als ik een roos zie denk ik even aan haar en dat ervaar ik als troostrijk.

Counselling en je zorgverzekering

Counselling of psychosociale therapie wordt ook in 2023 door een groot aantal zorgverzekeraars (deels) vergoed vanuit de aanvullende verzekering. Kijk daarom bij het afsluiten van een polis of het door jou gewenste pakket hieraan voldoet. Neem voor de zekerheid even contact op met je zorgverzekeraar.

Vanuit mijn praktijk voldoe ik aan de eisen gesteld door mijn beroepsvereniging ABvC en de koepelorganisatie RBCZ. 

Wat mag ik voor jou betekenen?

Counselling of psychosociale therapie kan bij een breed palet aan hulpvragen worden ingezet. Misschien vraag je je af of je met jouw vraag aan het goede adres bent bij mij? Lees dan eens de aanbevelingen die cliënten op mijn website posten. 

Deze week nog mocht ik deze aanbeveling ontvangen: ”Na een aantal jaren ben ik in de zomer van 2021 opnieuw bij Ingrid terecht gekomen, met een nieuwe hulpvraag. Net zoals eerdere sessies voelde het veilig en fijn. Ik kon m’n verhaal kwijt, heb veel gehad aan het luisterend oor van Ingrid, de opdrachten, de opmerkingen, de oefeningen. Ik voelde me na iedere sessie gesterkt. Zo fijn om met iemand te praten, die luistert zonder oordeel. Voorlopig kan ik er weer tegenaan, ik hoop en verwacht voor lange tijd. Dank je wel Ingrid.”

Heb ik je interesse gewekt? Neem dan vrijblijvend contact met mij op. 

Mijn wens voor jou en je dierbaren

Van harte wens ik je warme, liefdevolle kerstdagen toe.
Met licht, ontspanning, tijd en oprechte aandacht voor elkaar. 

Voor 2023 wens ik je een jaar rijk aan liefde, vriendschap,
onderlinge verbondenheid en goede gezondheid.

Warme groet,
Ingrid Verkleij

Categorie: Inspiratiebrieven Tags: aanbevelingen, pacea, Wereldlichtjesdag

Wereldlichtjesdag Gouda

6 december 2022 door Ingrid Verkleij – van Vuuren Reageer

Deze inspiratiebrief staat geheel in het teken van Wereldlichtjesdag.

Op zondag 11 december 2022 om 19.00 uur steken mensen over de hele wereld kaarsjes aan, ter nagedachtenis aan overleden kinderen. 

Herdenkingsbijeenkomst in Gouda

In Gouda wordt een herdenkingsbijeenkomst georganiseerd in de muziektent in het Houtmansplantsoen.
Deze bijeenkomst is voor ouders, opa’s, oma’s, broers en zussen, ooms, tantes, vrienden, eigenlijk voor iedereen die afscheid heeft moeten nemen van een kind. En voor wie zich verbonden voelt.

Sommige mensen herdenken een volwassen kind, anderen zijn er voor een kindje dat niet eens de kans kreeg voor zijn eerste ademhaling. Er zijn mensen voor wie het verlies nog zo vers is en anderen voor wie dat 30 jaar geleden was. De pijn van het gemis en het verlies van hoop en dromen die niet uitkwamen verbinden mensen die elkaar verder niet kennen.

Iedereen die dat wil kan de naam opgeven en een kaarsje aansteken voor het kind dat zo wordt gemist. Als je het fijn vindt, neem dan een foto van mee. Wij zorgen voor een mooie plek om de foto neer te zetten. Naast het noemen van de namen is er muziek en zijn er gedichten. 

Tijd
Vanaf 18.45 uur: Verzamelen naast de ingang van de Chocoladefabriek (Klein Amerika 20)
19.00 uur: Wandeling langs een lint van kaarslicht naar de muziektent in het Houtmansplantsoen
19.10 uur: Kaarsjes aansteken en foto’s plaatsen
19.15-19.45 uur: Herdenkingsbijeenkomst – we staan met elkaar stil bij alle kinderen die worden gemist en noemen hun namen
Vanaf 19.45 uur: gelegenheid tot napraten – warme chocolademelk

Praktische informatie

Buitenlocatie: denk aan warme kleding en bij regen aan een paraplu. Er is geen sanitair.

Parkeren: Klein Amerika (gratis op zondag)

Bereikbaarheid: de wandelroute vanaf de Chocoladefabriek gaat via Tiendewegbrug.
Andere toegang tot het Houtmansplantsoen via Veerstal of Tuinstraat.
De Doelenbrug is afgesloten voor alle verkeer (verbinding tussen Fluwelensingel en Doelenstraat).

Gouwenaar Chris Bellekom heeft speciaal voor deze herdenkingsbijeenkomst een gedicht geschreven.
Wereldlichtjesdag Gouda wordt mede mogelijk gemaakt door Plus Koornneef en James Catering.

De organisatie is in handen van Solace Uitvaartbegeleiding Gouda  & Accept. Counselling

Aanmelden is niet nodig, deelname is gratis.
Je bent van harte welkom.

Warme groet,
Ingrid Verkleij

Bijeenkomsten in heel Nederland

Ben je op zoek naar een bijeenkomst bij jou in de buurt? Kijk dan eens op de website Wereldlichtjesdag.nl

Categorie: Inspiratiebrieven

  • Ga naar pagina 1
  • Ga naar pagina 2
  • Ga naar pagina 3
  • Ga naar pagina 4
  • Ga naar Volgende pagina »

Footer

Accept. Counselling

Ingrid Verkleij – van Vuuren
Registercounsellor ABvC®
Statensingel 28
2805 BE  GOUDA
06 18265652
info@acceptcounselling.nl

Volg Accept.

Aanmelden inspiratiebrieven

© 2023 Accept. Counselling | Realisatie Zin In Webdesign | Privacyreglement (pdf)